Podobno do risotta najlepszy jest ryż Carnaroli, następny to Arborio – różnią się m.in. zawartością skrobi oraz wielkością i kształtem ziarna, ale jadłam risotto i z najbardziej popularnego ryżu długoziarnistego (robione przez Włocha) i też było dobre. Ja zwykle używam Arborio albo – jeśli uda mi się kupić – zwyczajnego ryżu o krótkim ziarnie.
Typów risotta jest bardzo wiele, ale sposób przygotowania, od którego zależy odpowiednia konsystencja potrawy, zawsze jeden. Elementem nieodzownym jest też czas, całkiem dużo czasu.
Składniki na 2 osoby:
ryż (ok. 100-150 gr na osobę)
1 por
1 mała cebula
łyżka masła
łyżka oliwy
parmezan (lub inny twardy ser o wyrazistym smaku)
białe wino
sól
pieprz
ząbek czosnku
wywar z warzyw
W jednym garnku nastawiamy wywar z warzyw (może być z mrożonych). Cebulę i czosnek kroimy drobno i smażymy w drugim garnku na maśle zmieszanym z oliwą, na wolnym ogniu. Cebula powinna się zeszklić i zmięknąć, ale nie przypalić. Pora kroimy na piórka, wrzucamy do cebuli, zostawiając ok. 2 łyżek do przybrania. Solimy (nie za dużo, jeśli posoliliśmy wywar). Smażymy przez minutę. Następnie wsypujemy ryż i mieszamy, żeby nie przywarł do dna. Wlewamy kieliszek białego wina, mieszamy. Kiedy ryż wciągnie całe wino, zaczynamy powoli, łyżka po łyżce, dolewać do niego wywar (wywar trzymamy na maleńkim ogniu, żeby był cały czas gorący). Dolewamy i mieszamy, dolewamy i mieszamy – ryż nie powinien pływać w wywarze. I tak przez ok. 17 minut, aż ryż stanie się miękki. Na koniec wrzucamy połowę pozostawionego pora, parmezan (starty albo połamany na małe kawałki). Już na talerzach dekorujemy resztą pora. i posypujemy świeżo startym pieprzem. Proste i dobre!
