Grzegorz Lindenberg
+48 601 211 278
sprzedaz@toskania.org.pl
Do Florencji przyjechałem 20 lutego, w 101 dniu mojego zimowego pobytu w Toskanii, żeby zwiedzić Galerię Uffizi i Pałac Pitti. To był ostatni dzień, kiedy można było skorzystać ze specjalnej, zimowej ceny biletów do tych muzeów. Łączony bilet do 3 miejsc, bo jeszcze do Ogrodów Boboli, kupiłem za 18 euro, zwykła cena wynosi 38 euro. Do samej Galerii Uffizi zimowy bilet kosztuje 12, a później 25 euro. Posezonowa obniżka ceny trwa od 10 listopada do 20 grudnia i od 10 stycznia do 20 lutego, potem już chyba zaczyna się sezon turystyczny. Bilet łączony ważny jest 5 dni i to świetna opcja dla mieszkających przez chwilę we Florencji, ale ja przyjechałem tylko na jeden dzień, więc musiałem wszystko zmieścić w tym jednym dniu.
Mieszkam w Arcidosso na południu regionu, do Florencji pojechałem samochodem, ale nie wjeżdżałem do miasta, bo wiem, jakie są tam problemy z korkami i parkowaniem. Nie tylko trzeba parking rezerwować wcześniej i kosztuje do 30 euro za dzień, ale jeszcze trzeba przeciskać się wąskimi, zatłoczonymi uliczkami. Wypróbowałem położony na obrzeżach Florencji, tuż przy zjeździe z autostrady, Parcheggio Villa Costanza i bardzo go polecam. Tam nie trzeba robić rezerwacji, o 9 rano było jeszcze 300 wolnych miejsc, a za 10 godzin parkowania zapłaciłem tylko 5 euro.
Więcej o parkowaniu we Florencji we wpisie → https://toskania.org.pl/florencja-w-jeden-dzien-miniprzewodnik/
Z parkingu do centrum Florencji dojazd jest bardzo łatwy: tramwajem. Dwie linie tramwajowe mają przystanek tuż obok, tramwaje kursują co kilka, najwyżej co kilkanaście minut. Bilet za 1,7 euro kupuje się w automacie na przystanku, w sklepiku na parkingu albo w aplikacji toskańskiej komunikacji AT BUS – z apki korzystam, bo ma rozkłady jazdy firmy Autolinee Toscane i komunikacji miejskiej z różnych miast Toskanii. Jazda tramwajem trwa 22 minuty, wysiada się na przystanku Alamanni przy stacji Santa Maria Novella, czyli w samym centrum Florencji.
A potem po prostu zanurzyłem się w tym niesamowitym mieście… Tym razem nie podczas upalnego lata, tylko w zimie, ale w ciepły (18 stopni) i słoneczny dzień. Oprócz znaczącej różnicy temperatur, od razu dostrzega się też mniejszą liczbę turystów. Można powiedzieć, że panowały pustki! Oczywiście pustki względne, na miarę Florencji, ale zwiedzających było znacznie, znacznie mniej. Po Ponte Vecchio, latem nieludzko (albo właśnie ludzko!) zatłoczonym szło się spokojnie i łatwo, więc przypuszczam, że w lutym może być nawet trzy razy mniej turystów niż w lipcu czy sierpniu.
Od 21 grudnia otwarty będzie dla zwiedzających Korytarz Vasariego (Corridoio Vasariano) łączący Palazzo Vecchio z Palazzo Pitti, biegnący nad mostem Ponte Vecchio. Bilet kosztuje 43 €, w cenie jest zwiedzanie Galerii Uffizi. Obowiązkowa rezerwacja.
Do Uffizi i tak trzeba było czekać w dwóch niewielkich (10 minut) kolejkach: żeby odebrać zamówiony przez internet bilet i żeby wejść do muzeum. Wpuszczają chyba tyle samo ludzi, co w lecie, więc muzeum jest pełne, szczególnie te najpopularniejsze sale, Botticelli, Michał Anioł, Leonardo da Vinci. Zwiedziłem całą kolekcję, co zabrało mi 3 godziny i gdyby to był mój pierwszy raz w Uffizi, to nie dałbym rady – za pierwszym razem zwiedziliśmy tylko drugie piętro, do Renesansu. Tam jest tyle przepięknych obrazów, że tak naprawdę trzeba by przychodzić wielokrotnie, tylko po to, żeby za każdym razem przyglądać się tylko kilku wybranym. Ja tym razem zwracałem szczególną uwagę na twarz Dzieciątka Jezus na obrazach średniowiecznych. Widać, że namalowanie twarzy niemowlęcia, która ma jednocześnie być twarzą niezwykłej mądrości i duchowości, było – i jest – znacznie trudniejsze niż namalowanie twarzy uduchowionej, ale dorosłej kobiety, Matki Boskiej.
Potem spacerowałem po względnie pustej Florencji i poszedłem na drugi brzeg Arno, gdzie znajdują się Palazzo Pitti i Giardino di Boboli. Ale najpierw zjadłem znakomite lody w lodziarni La Strega Nocciola, którą odkryłem przy poprzednim pobycie w czerwcu. Wówczas stała tam długa kolejka, a klientów obsługiwali trzej pracownicy, teraz była tylko jedna sprzedawczyni i czekało się tylko pięć minut. Trzy smaki (pistacjowy, czekoladowy i krem pomarańczowy) kosztowały mnie 4 euro. Następnie zrobiłem sobie godzinny odpoczynek w Ogrodach Boboli. To ogrody obok Pałacu Pitti, który był siedzibą władców Toskanii od XVI wieku. Ogrody piękne, warto wejść na wyżej położoną ich część, bo stamtąd jest wspaniały widok na Florencję.
Palazzo Pitti to monumentalny pałac, od frontu wydaje się dość ponury, z monotonną fasadą, a wewnątrz jest ogromny i imponująco bogaty. Kolekcja dzieł sztuki gromadzona była przez władców od XVI wieku, do tego doszły jeszcze różne darowizny. W odróżnieniu od typowego muzeum obrazy w Palazzo Pitti nie wiszą jeden obok drugiego, ale zajmują całą dostępną powierzchnię ścian. Te najcenniejsze, jak Filippo Lippi czy Rafael, umieszczono oczywiście niżej, żeby można je było obejrzeć dokładnie. Sale mają chyba po 8 metrów wysokości, naprawdę dają poznać, jak potężnymi władcami byli toskańscy Medyceusze. Niestety, komnaty książęce były czasowo zamknięte (luty 2024).
Oprócz kolekcji głównej jest też część zatytułowana „sztuka współczesna”. Mimo chwilowego wahania zdecydowałem się ją też obejrzeć i nie żałowałem – „współczesna” okazała się pochodzić z XIX i początków XX wieku i było to malarstwo wyłącznie włoskich twórców tego okresu, o których raczej nic nie słyszałem. Ale na obrazy można było patrzeć z przyjemnością, widać, że Włochy miały dziesiątki utalentowanych malarzy, którzy mieli się od kogo uczyć…
Również kolekcja historycznych strojów była niedostępna do zwiedzania, a tamtejszy zbiór rosyjskich ikon zostawiłem sobie na inne czasy – i na dzień, kiedy nie będę tak zmęczony. Palazzo Pitti zajęło mi kolejne dwie godziny i byłem naprawdę wyczerpany. Jeszcze nigdy w życiu nie poświęciłem tyle czasu jednego dnia na oglądanie dzieł sztuki, to naprawdę pozbawia sił, nawet jeśli zwraca się uwagę tylko na niektóre, przyciągające wzrok obrazy.
Nie piszę o wrażeniach z oglądania tych wszystkich arcydzieł, obrazów dobrych i takich sobie, bo pisali o tym ludzie o nieporównanie większej wiedzy i wrażliwości ode mnie. Ja zamierzam i do Uffizi, i do Palazzo Pitti jeszcze wrócić, właśnie dla spokojnego podziwiania wybranych dzieł, a nie oglądania wszystkiego. A ponieważ obrazów, którym chciałbym się przyjrzeć dokładniej i w spokoju, jest co najmniej kilkadziesiąt, więc pewnie tych wizyt będzie musiało być sporo…
Jeszcze jedno: z okien i Uffizi, i Palazzo Pitti rozciągają się przepiękne widoki na Florencję. Warto sobie robić takie malutkie przerwy, żeby popatrzeć na tę niezwykłą panoramę, którą przed chwilą widzieliśmy na renesansowych obrazach.
Jeśli planujecie dłuższy pobyt we Florencji, to polecamy noclegi:
Forte16 – świetny hotel z basenem, apartamenty z kuchniami, w centrum miasta!
Emerald Palace – w samym centrum Florencji, blisko Mercato San Lorenzo, fantastyczny, sprawdzony i polecany hotel/hostel.
Katti House – wspaniała lokalizacja blisko dworca i centrum, czyste pokoje z łazienkami, świetni gospodarze. Polecam gorąco!
Bed & Breakfast Il Bargello – pokoje ze śniadaniem lub małe apartamenty z kuchnią. W centrum miasta, klimatyzacja, wi-fi.
Borgo Signature Rooms – niedaleko Piazza Santa Croce, pokoje z wi-fi, klimatyzacją, dostępny parking. Można wypożyczyć rowery.
Kerasiá – nieco poza ścisłym centrum, ale wciąż w odległości spaceru, pokoje z łazienkami, wi-fi, dostępem do ogrodu. Wspólna kuchnia.
Florence center train station – blisko stacji kolejowej w centrum, niedrogie mieszkanie dla 2-4 osób. Na wyposażeniu lodówka, mikrofalówka, wi-fi, klimatyzacja.
Aramis Rooms – kilka minut pieszo od dworca SMN i Mercato San Lorenzo, pokoje z łazienkami, z czajnikiem, wi-fi.
Amabilia – eleganckie pokoje z łazienkami w centrum Florencji, blisko Arno.
Florence Urban Nest – 3 km od katedry i ścisłego centrum, przestronne pokoje z łazienkami, wi-fi, niektóre z tarasem. Niezbyt wysokie ceny jak na Florencję!
Emerald Palace – w samym centrum Florencji, blisko Mercato San Lorenzo, fantastyczny, sprawdzony i polecany hotel/hostel.
Mieszkanie Naldi – 2 sypialnie, dalej od centrum, w dzielnicy Oltraro, za to niedrogo.
