aktualizacja styczeń 2024
Cudowna Apulia
Już od kilku dni Facebook przypomina mi intensywnie, że dokładnie rok temu byłam w Apulii. Podsuwa zdjęcia, sugeruje, żeby ponownie je opublikować – poddaję się więc niejako naciskom i piszę post o tym regionie. Znam Apulię dość dobrze, byłam tam kilka razy latem, jesienią i zimą. Ten region zachwyca. Powtarzam zawsze, że Toskania jest piękna i bogata w dzieła sztuki, ale to Apulia pożre ci serce.
Uwielbiam Trani ze wspaniałą katedrą nad morzem, zatrzymane w czasie Bari czy białe Monopoli. W ubiegłym roku wybraliśmy jednak na pobyt Barlettę, spore miasto, które w samym centrum ma szerokie, piaszczyste plaże. Pojechałam z moją siostrą i jej partnerem, mieliśmy podobne oczekiwania. Chcieliśmy trochę zwiedzać, ale większość czasu spędzić na wypoczynku nad morzem, pływaniu i opalaniu się. Chcieliśmy, żeby do plaży było blisko na piechotę – nie wypożyczaliśmy samochodu, żeby miasto miało stację kolejową i żeby było po prostu ładne. Barletta spełnia te wszystkie wymagania!
Jak się dostać do Barletty
Z Polski do Bari latają linie Ryanair www.ryanair.com (Kraków, Poznań, Modlin) oraz Wizzair www.wizzair.com (Warszawa Okęcie, Wrocław).
Z lotniska w Bari do Barletty jeździ lokalna linia kolejowa www.ferrovienordbarese.it. Pociągi są klimatyzowane i dobrze utrzymane. Podróż trwa ok. 1,5 godz., bilet kosztuje 9,10 euro, a pociągi odjeżdżają mniej więcej co godzinę (akt. styczeń 2024 – obecnie jedzie się z przesiadką w Andrii). Można też dojechać z lotniska do stacji kolejowej w Bari (Bari Centrale) i stąd włoskimi kolejami do Barletty (www.trenitalia.it). Z lotniska do Bari Centrale jedzie się ok. 20 minut. Stacja kolejowa znajduje się na lotnisku.
O tym, jak wypożyczyć samochód na lotnisku, przeczytacie we wpisie -> JAK WYNAJĄĆ AUTO…
Barletta
Miasto błyszczy, błyszczą jego wyślizgane płyty chodnikowe, zachodzące słońce odbijające się w szybach kamienic i biżuteria w witrynach sklepowych. Kiedy się tu przyjeżdża wieczorem, trwa święto. Na ulicach jest pełno ludzi, wszystkie kawiarnie i lodziarnie są otwarte, grupki młodzieży kupują lody w rożkach, starsi siedzą na ławkach pod Kolosem. Chce się jak najszybciej zostawić walizkę w mieszkaniu i przyłączyć do tłumu.
Noclegi w Apulii:
Start Guesthouse – lubiane przez Polaków pokoje blisko plaży i starego centrum, z klimatyzacja i śniadaniami, niedrogo.
Mieszkania i pokoje Santa Maria – Barletta, świetna miejscówka w samym centrum, klimatyzowane wnętrza, wszędzie blisko na piechotę!
B&B Nazareth – Barletta, wygodne apartamenty i pokoje przy cichej ulicy w centrum, blisko plaży.
B&B Le Mura – Barletta, klimatyzowane pokoje w centrum. Niedrogo!
B&B Germinario w Trani – nocowałam tu kilkukrotnie, są to mieszkania w samym centrum miasta, przy pięknym placu, z balkonami. Świetne miejsce, polecam gorąco!
Stanze di Ambra – w Trani, blisko stacji, fajne pokoje ze śniadaniami, poleca pani Iwona z FB.
Stazione – Bari, mieszkanie ok. 1 km od stacji kolejowej, wygodne dla 2 osób.
Blue Room – Bari, niedrogie, nowoczesne mieszkanie blisko centrum.
Zwiedzanie Barletty
Symbolem Barletty jest Kolos, brązowy posąg władcy nieznanej tożsamości, prawdopodobnie porzucony na plaży przez statek wenecki lub przetransportowany do Apulii z Rawenny przez Fryderyka II Hohenstaufa. Ma ok. 4,5 m wysokości, odlano go w V wieku.
Kolos stoi obok przepięknego średniowiecznego kościoła Santo Sepolcro – kościół otwarty jest zazwyczaj wieczorami. Kościół Grobu Pańskiego był niegdyś ważnym miejscem dla pielgrzymów udających się do Ziemi Świętej i dla krzyżowców. Wybudowano go w XII wieku, obok kościoła powstał szpital pielgrzymkowy. W 1291 roku, po klęsce dziewiątej i ostatniej krucjaty, patriarcha Jerozolimy Randulphus schronił się w Barletcie, przywożąc ze sobą ze sobą cenne relikwie. Wśród nich znalazł się fragment prawdziwego drewna z Krzyża Chrystusowego, który od tego czasu jest szczególnie czczony w kościele Grobu. W ciągu wieków kościół przechodził różne zmiany, dodawano dekoracje, ale w XX wieku przywrócono go do stanu z czasów średniowiecza, który możemy podziwiać obecnie.
Katedra (Santa Maria Maggiore) znajduje się w najstarszej części miasta, wśród wąskich uliczek i placyków. Jak większość apulijskich katedr ma jasną fasadę oraz dzwonnicę (XII wiek) wspartą na łuku nad ulicą. Historia kościoła sięga czasów wczesnochrześcijańskich. Pod obecnym budynkiem zachowała się bazylika paleochrześcijańska, odkryta w czasie wykopalisk archeologicznych. Jest to duży budynek (największa wczesnochrześcijańska bazylika na północ od Bari) o układzie trójnawowym i orientacji wschód-zachód, zakończony pojedynczą centralną apsydą zwróconą na wschód, położoną pięć metrów poniżej obecnego poziomu podłogi katedry. Budynek datuje się na VI wiek. Posadzka pokryta była w całości mozaikami, których duże fragmenty widoczne są do dzisiaj. Ten kościół był używany przez cały VII wiek, później opuszczony i zrujnowany. W IX-XI stuleciu wybudowano nowy kościół, trzynawowy. Obecny budynek powstał w wieku XII, w czasach panowania Normanów. Prace trwały sześć lat od 1147 do 1153. W XIII wieku została podwyższona fasada, dodano okna i rozetę. Kościół został konsekrowany w 1267 roku przez biskupa Randolfo, kiedy to, jak podają źródła, prace zostały ostatecznie zakończone. Pod koniec XII wieku wzniesiono dzwonnicę o wysokości 43 m i w tych samych latach urządzono także wnętrze kościoła: artyści orientalnego pochodzenia wyrzeźbili wyrafinowane kapitele cyborium, świadczące o bliskich związkach między Barlettą a ziemiami zamorskimi w czasie wypraw krzyżowych. Od XIV wieku Barletta przechodziła okres wielkiego rozwoju. Posiadała znaczący prot handlowy, który przynosił miastu bogactwo, jego teren się powiększał, obejmując kolejne wsie, rozrastały się mury miejskie. Zdecydowano też w końcu o powiększeniu bazyliki. Rozbudowa – w stylu gotyckim – trwała aż do XVI wieku i dzięki niej bazylika dwukrotnie zwiększyła swoje rozmiary. Dziś w środku najbardziej warte uwagi są: Cyborium z XII w. oraz ambona i chrzcielnica z XIII wieku.
Moją książkę „Włochy. Podróż na południe” możecie kupić w księgarni Nexto.
W lipcu odbywa się w Barletcie święto patronów miasta (biskupa San Ruggero i Madonny della Sterpeto), z katedry idzie procesja z popiersiem biskupa, rozstawiane są stragany, w nocy organizowany jest pokaz ogni sztucznych itd.
Do zobaczenia w mieście pozostaje jeszcze imponujący zamek, który pamięta czasy Normanów. Stąd wyruszali rycerze na wyprawy krzyżowe. Obecna forma budowli jest wynikiem przebudowy dokonanej w XVI wieku. W tej chwili zamek mieści bibliotekę i muzeum miejskie.
Plaże – Barletta
Apulia zajmuje obcas włoskiego buta. Zdawałoby się, że w plażach można tu przebierać, ale po stronie Adriatyku większa część wybrzeża jest skalista lub niedostępna (zagrodzona, trzeba znać przejścia). Barletta ma plaże szerokie, z drobnym piaskiem, płatne i bezpłatne, dość czyste (a w porównaniu na przykład z plażą w obleganym przez Polaków sycylijskim Trapani – bardzo czyste). Mieszkaliśmy w kamienicy na starym mieście, do najbliższej plaży mieliśmy ok. 400 m, ale zwykle chodziliśmy nieco dalej. W lipcu nie ma tłumów, zawsze się znajdzie dużo miejsca blisko wody. W sierpniu, miesiącu wakacyjnym dla Włochów, plaże są oczywiście bardziej tłoczne.
Wypożycz bezpiecznie samochód
(link do Discovercars)
Typowa kuchnia apulijska
Barletta nie jest drogim miastem, ponieważ nie ma tu raczej zagranicznych turystów. Jadaliśmy często w małych knajpkach, gdzie można kupić też jedzenie na wynos – smażone owoce morza, pizza na kawałki, tzw. pucce – rodzaj kanapek z ciasta na pizzę oraz panzerotti – nadziewane pierogi z ciasta drożdżowego, zapiekane w piecu lub smażone. Dwa razy w tygodniu na naszą uliczkę przyjeżdżał sprzedawca warzyw i zawodził przeciągle: „A cinquanta le zucchine…” W sezonie warzywa i owoce są tanie i doskonałe, zwłaszcza soczyste morele, brzoskwinie i pomidory.
Gdzie można dojechać z Barletty
Poruszanie się po Apulii bez samochodu nie jest trudne, można naprawdę bardzo dużo zwiedzić. W Barletcie jest stacja kolejowa włoskich linii krajowych (www.trenitalia.it) i tuż obok wspomnianych już linii Nordbarese ( www.ferrovienordbarese.it)
Można bezproblemowo dojechać do Bari, stolicy Apulii, do Alberobello (z przesiadką w Bari), bajkowego miasteczka domów trulli, do fascynującego zamku Fryderyka II, Castel del Monte (pociąg do Andrii, potem busik), do nadmorskiego Bisceglie z bardzo wąskimi uliczkami i wysokimi kamienicami, do Molfetty, przepięknej, zatrzymanej na granicy upadku, wreszcie do Trani, jednego z najpiękniejszych miast południa i Bitonto – mało znanego miasta oddalonego nieco od wybrzeża, ze wspaniałą katedrą, w której wiele lat temu po raz pierwszy spróbowałam pachnącej apulijskiej oliwy…
Informacje praktyczne
Biuro informacji turystycznej w Barletcie znajduje się przy Corso Garibaldi;
Strona włoskich kolei: www.trenitalia.it
Strony lokalnych linii kolejowych: www.ferrovienordbarese.it oraz www.fseonline.it (te jeżdżą np. z Bari do Alberobello);
W Barletcie rozegrała się słynna (oczywiście słynna lokalnie) potyczka między rycerzami francuskimi i włoskimi, uważana za jedną z pierwszych oznak budzenia się świadomości narodowej. Historia jest nieco skomplikowana – jak cała historia Włoch, możecie o niej przeczytać tutaj: www.centrostoricobarletta.it/?dir-item=cantina-della-disfida
Wolontariusze organizują w Barletcie tzw. free walk, więcej o ich działalności tutaj: www.freetourbarletta.com;
